Jameel Noori Nastaleeq FlipFont

Nastaʿlīq (Persian: نستعلیق, from نسخ Naskh and تعلیق Taʿlīq) is one of the main calligraphic hands used in writing the Persian script, and traditionally the predominant style in Persian calligraphy.[1] It was developed in Iran in the 14th and 15th centuries.[2] It is sometimes used to write Arabic-language text (where it is known as Taʿliq[citation needed] or Persian and is mainly used for titles and headings), but its use has always been more popular in the Persian, Turkic and Urdu sphere of influence. Nastaʿlīq has extensively been (and still is) practised in Iran, Pakistan, India, Afghanistan and other countries for written poetry and as a form of art.

A less elaborate version of Nastaʿlīq serves as the preferred style for writing in Kashmiri, Punjabi and Urdu, and it is often used alongside Naskh for Pashto. In Persian it is used for poetry only. Nastaʿlīq was historically used for writing Ottoman Turkish, where it was known as tâlik[3] (not to be confused with a totally different Persian style, also called taʿlīq; to distinguish the two, Ottomans referred to the latter as taʿlīq-i qadim, "old taʿlīq").

Nastaʿlīq is the core script of the post-Sassanid Persian writing tradition, and is equally important in the areas under its cultural influence. The languages of Iran (Western Persian, Azeri, Balochi, Kurdi, Luri, etc.), Afghanistan (Dari, Pashto, Uzbek, Turkmen, etc.), Pakistan (Punjabi, Urdu, Kashmiri, Saraiki, etc.), and the Turkic Uyghur language of the Chinese province of Xinjiang, rely on Nastaʿlīq. Under the name taʿliq (lit. “suspending [script]”), it was also beloved by Ottoman calligraphers who developed the Diwani (divanî) and Ruqah (rık’a) styles from it.

Nastaʿlīq is amongst the most fluid calligraphy styles for the Arabic alphabet. It has short verticals with no serifs, and long horizontal strokes. It is written using a piece of trimmed reed with a tip of 5–10 mm (0.2–0.4 in), called qalam ("pen", in Arabic and Persian قلم), and carbon ink, named davat. The nib of a qalam can be split in the middle to facilitate ink absorption.

Two important forms of Nastaʿlīq panels are Chalipa and Siah-Mashq. A Chalipa ("cross", in Persian) panel usually consists of four diagonal hemistiches (half-lines) of poetry, clearly signifying a moral, ethical or poetic concept. Siah-Mashq ("black drill") panels, however, communicate via composition and form, rather than content. In Siah-Mashq, repeating a few letters or words (sometimes even one) virtually inks the whole panel. The content is thus of less significance and not clearly accessible.

For more detail:https://en.wikipedia.org/wiki/Nasta%CA%BFl%C4%ABq_script

Nasta'līq (Pers: نستعلیق, نسخ Naskh ve تعلیق Ta'lîk itibaren). Pers bir senaryo üzerinde kullanılan ana hat ellerinden birini ve İran hat geleneksel olarak baskın tür olan [1] Bu 14. ve 15. yüzyıllarda İran'da geliştirildi. [2] Bazen (o Ta'lîk [kaynak belirtilmeli] veya Pers olarak bilinir ve çoğunlukla başlıkları ve başlıklar için kullanılır) Arapça metin yazmak için kullanılır, ancak kullanımı her zaman Farsça, Türki ve Urduca alanda daha popüler olmuştur etki. Nasta'līq yoğun olmuştur (ve hala) İran, Pakistan, Hindistan, Afganistan ve yazılı şiir için başka ülkelerde ve sanat biçimi olarak faaliyet gösterir.

Nasta'līq bir az karmaşık sürüm Keşmir, Pencap ve Urduca yazmak için tercih tarzı olarak görür ve genellikle Peştuca için Naskh birlikte kullanılır. Farsçada sadece şiir için kullanılmaktadır. Nasta'līq tarihsel o [3] (ayrıca Ta'lîk denilen tamamen farklı Pers tarzı ile karıştırılmamalıdır talik olarak bilinen Osmanlı Türkçesi, yazılması için kullanıldı; ikisini ayırt etmek Osmanlılar olarak söz etmektedir Ta'lîk-i Qadim "eski Ta'lîk").

Nasta'līq sonrası Sasani Pers yazma geleneğinin temel script ve kültürel etkisi altında alanlarda eşit derecede önemlidir. İran dilleri (Batı İran, Azeri, Belucisi, Kürdi, Luri, vs.), Afganistan (Dari, Peştuca, Özbek, Türkmen, vs.), Pakistan (Pencap, Urduca, Keşmir, Saraiki, vs.), ve Çin'in Sincan Bölgesinde Türki Uygur dili, Nasta'līq güvenmektedir. ( “[Senaryoyu] askıya” yanıyor) adı Ta'lîk altında, o da Diwani (Divanî) ve Ruqah (Rik'a) ondan stilleri geliştirdi Osmanlı hattatlar tarafından sevilen oldu.

Nasta'līq Arapça alfabesi için en akışkan hat stilleri arasındadır. Hiçbir serifs kısa çok dikey ve uzun yatay vuruş vardır. Bu, 5-10 mm (0.2-0.4) bir ucu ile kesilmiş kamış bir parça kullanılarak adlandırılır (Arapça ve Pers قلم olarak "kalem") Kalam ve karbon mürekkep, adlı Davat yazılır. Bir Kalem bir ucu mürekkep emilmesini sağlamak üzere ortadan bölünmüş olabilir.

Nasta'līq panellerin iki önemli formları Chalipa ve Siah-Mashq vardır. (Pers "çapraz",) bir Chalipa paneli, çoğunlukla açık bir şekilde, ahlaki etik veya sair kavramı gösteren, şiir dört çapraz hemistiches (yarı hat) oluşur. Siah-Mashq ( "siyah tatbikat") panel Ancak içerik değil, bileşim ve form yoluyla iletişim kurar. Siah-Mashq olarak, birkaç harf veya kelimeleri tekrar (hatta bazen bir) neredeyse bütün panelini imzaladı. içerik böylece daha az öneme sahip olup açıkça erişilebilir.

Daha fazla ayrıntı için: https: //en.wikipedia.org/wiki/Nasta%CA%BFl%C4%ABq_script